Dotknij Teatru 2016 w Rudzie-Hucie

Dotknij Teatru w Rudzie-Hucie |1-3 kwietnia 2016 r.

Los Dramatu – to pierwsze działanie w ramach ogólnopolskiej akcji „Dotknij Teatru 2016” zorganizowane przez Gminny Ośrodek Kultury w Rudzie-Hucie i działający przy nim Teatr OKO. W tym roku całość akcji organizowanej w Rudzie-Hucie koncentrowała się na procesie tworzenia spektaklu, dlatego też podczas pierwszego spotkania odczytane zostały dwa scenariusze Teatru OKO – „Zadra” i „Topiel”.

„Zadra” – scenariusz z pierwszej odsłony, który znamy z obsady Magdalena Iwanicka (aktualnie Ścipień), Ewelina Pogorzelec i Marcin Woszczewski odczytali: Monika Różańska, Agnieszka Woszczewska i Wojciech Deneka. Dowodem na to, że osoby czytające w sposób idealny przenieśli emocje zarysowane w scenariuszu, jest fakt, że historię więźniarki z Obozu Zagłady w Sobiborze wysłuchaliśmy w idealnej ciszy. Na uwagę zasługuje również kontrast pokoleń – dwie osoby dorosłe (wcielające się w Esterę) i uczeń gimnazjum jako „obrońca”. Zabieg ten spowodował, że scenariusz nabrał nowych znaczeń. W moim odczuciu…,  zakładając, że w podobnej obsadzie scenariusz ten trafił by ponownie na scenę, spektakl ukazywałby ciągle powiększającą się przepaść pomiędzy aktualnym, młodym pokoleniem, a pokoleniem ludzi, którzy jeszcze w sposób emocjonalny wspominają czasy II Wojny Światowej, co nie oznacza, że Wojtek, źle odczytał intencję swojej postaci. Właśnie odwrotnie, tekst „obrońcy nazisty” w jego ustach wybrzmiał jak wyrok skazujący historię Drugiej Wojny Światowej na zapomnienie. Z pozoru trzy osoby niezwiązane z teatrem wykonały pracę na miarę profesjonalistów. Brawo! Gratuluję!

„Topiel” – scenariusz spektaklu, którego nie trzeba nadmiernie przedstawiać (przynajmniej w Rudzie-Hucie). Wersja do odczytu zaaranżowana była na 6 osób (w wersji oryginalnej jest 10). Zadania podjęli się: Weronika Baj, Anna Bąk, Natalia Dąbrowska, Ernest Bortnik, Damian Kisiel i Jakub Waniewski. Zmniejszenie ilości osób oraz włożenie tekstów wypowiadanych w spektaklu przez dziewczyny w usta chłopców jeszcze bardziej uwypukliło problem zawarty w scenariuszu (spektaklu) stał się bardziej wyczuwalny przez odbiorców. Działanie to spowodowało, że widownia wznowiła dyskusję o tym jak dużo jest czynników, które w sposób destruktywny mogą wpłynąć na młodego człowieka.
Grupie czytającej również należą się brawa i gratulacje.

Kolejnym elementem było ustalenie wspólnie z widownią, jakie tematy znajdą się w scenariuszu do spektaklu „Deżawi”, który powstanie w ciągu 48 godzin (od godziny 18 w piątek do 18 w niedzielę). Wyzwanie „spektakl w 48 godzin” przyjęli aktorzy Teatru OKO w skladzie: Paulina Iwaniszczuk, Patrycja Piłat, Aleksandra Walczuk i Marcin Nawrocki.

Po burzliwej naradzie w najnowszym scenariuszu musiały się pojawić następujące tematy: „uczucie”, relacje „starość – młodość” oraz „media”, ponadto publiczność zadecydowała, że spektakl ma być „wesoły” i trwać nie krócej niż „30 minut i nie dłużej niż 1 godzina”.

Warsztaty improwizacji – w sobotę 2 kwietnia w CKiR w Rudce odbyły się otwarte warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży. Z teatrem zmierzyło się 14 osób. Głównym zagadnieniem było budowanie postaci scenicznej za pomocą metod: „improwizacji” i „pamięci emocjonalnej”. Uczestnicy bardzo szybko i z niezwykłym zaangażowaniem podjęli się zadań, których celem było stworzenie etiud teatralnych. Grupa była podzielona na trzy zespoły a wszystkie działania warsztatowe odbyły się w plenerze, co spowodowało, że efekty ich pracy były zaskakujące, ciekawe, przemyślane i konsekwentne.  Kto wie, może z tych właśnie etiud, które powstały podczas warsztatów stworzymy spektakl plenerowy i zaprezentujemy na Wyżynie Teatralnej. Jeszcze raz dziękuje Wszystkim za przybycie, poświęcony czas i zaangażowanie.

„Deżawi” czyli, spektakl w 48 godzin. To było zadanie, a w zasadzie wyzwanie, którego podjąłem się z czteroosobową grupką aktorów z Teatru OKO (Paulina Iwaniszczuk, Patrycja Piłat, Aleksandra Walczuk i Marcin Nawrocki).

Przypomnijmy, że o tym jaka tematyka pojawi się w spektaklu zadecydowała publiczność, która nie była dla nas zbyt łaskawa, ponieważ hasła, które się pojawiły są skrajnie od siebie oddalone: „uczucie”, relacje „starość – młodość” i „media”, ponadto publiczność zadecydowała, że spektakl ma być „wesoły” i trwać nie krócej niż „30 minut i nie dłużej niż 1 godzina”. To wszystko musi zawierać spektakl, który będzie spójny i konsekwentny powstanie w ciągu 48 godzin. Przygotowania rozpoczęliśmy o godzinie 18.00 w piątek (1 kwietnia). Komfortem w pracy było, to że mogliśmy się wyizolować na czas przygotowania spektaklu w Centrum Kultury i Rekreacji w Rudce, gdzie mieliśmy nocleg i wyżywienie. Dzięki temu każda godzina przebywania razem była pracą nad spektaklem. Przez te 48 godzin żyliśmy tym co pokażemy przed publicznością, a czas upływał. Na scenie więcej pracowaliśmy podczas pierwszej doby, natomiast druga była jedną wielką dyskusją z próbami sytuacyjnymi. Ostatnie godziny to były już tylko próby i „krystalizowanie spektaklu”. Ostatnie dwie godziny to był już tylko odpoczynek i rozmowy na zupełnie inne tematy.

W warstwie literackiej częściowo skorzystaliśmy z dorobku Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego podpierając się „Teatrzykiem Zielona Gęś”, nie zabrakło również scen improwizowanych czy tanecznych, które spajała muzyka i światła. Całość przyjęła formę performance i teatru absurdu z elementami satyry, trwa blisko 40 minut i jest wesoło. Możemy już tak stwierdzić, bo tak został odebrany spektakl przez publiczność, która przyszła w niedzielę (3 kwietnia), żeby nas sprawdzić. Po czym zgodnie stwierdziła, że wszystkie tematy, które nam nałożyła zostały zrealizowane nawet kilkakrotnie, za co nagrodziła nas długimi brawami (a nawet kilka osób biło je nam na stojąco). W rozmowach po przedstawieniu padło pytanie „czy jeszcze kiedykolwiek zagramy ten spektakl?”. Odpowiadamy… TAK, ale to już na pewno będzie inna jego odsłona, bo w przypadku „Deżawi” nigdy nie jest tak samo, chociaż czasami wydaje się, że to już było…

Marcin Woszczewski

piątek 1|04|2016

sobota  2|04|2016

niedziela 3|04|2016

• poprz.
• nast.